Terug naar Lexicon

Bewijs door vermoedens

Het bewijs door vermoedens is een gemeenrechtelijke bewijsvorm die toegelaten is in fiscale zaken, waarmee zowel feitelijke als wettelijke vermoedens worden bedoeld. Beide soorten vermoedens vertrekken van bepaalde vaststaande en zekere feiten, waarbij het verschil erin bestaat dat een feitelijk vermoeden een gevolgtrekking is door de administratie (bij betwisting, door de rechter), terwijl een wettelijk vermoeden een feit is waaraan de wet een vermoeden verbindt.