Terug naar Lexicon

Antimisbruikbepaling

Deze bepaling laat de fiscus toe om een “rechtshandeling” of het “geheel van rechtshandelingen dat een zelfde verrichting tot stand brengt” niet aan zich te laten tegenwerpen wanneer er sprake is van fiscaal misbruik. Dit is het geval wanneer de belastingplichtige via door hem gestelde rechtshandeling(en) een fiscaal voordeel bekomt in strijd met het doel van de fiscale bepaling. Indien de belastingplichtige evenwel andere motieven dan het ontwijken van inkomstenbelastingen kan inroepen voor deze rechtshandeling(en), dan kunnen deze alsnog worden tegengeworpen aan de fiscus.